De innovatie die het niet haalde – van ondernemer van het jaar naar een faillissement

We hebben als Nederland dus onze struikelblokken, maar toch ben je gebleven.

“Na het faillissement van Robot Care Systems kreeg ik heel veel aanbiedingen. Ik had makkelijk kunnen verhuizen naar een andere plek en daar verder kunnen gaan. Maar ik wil het híer beter maken. Ik wil niet naar Silicon Valley, ik wil Silicon Valley naar Nederland halen. Dus ik heb een scale-up daar overtuigd om hier een vestiging te openen en een deel van de productie naar hier te halen. Vanuit Nederland bedienen we nu de Europese markt. Ik wil de economie híer empoweren. En ik wil de vlam uitdragen naar andere delen van de wereld, vertellen hoe innovatief dit land is.”

Dus je was heartbroken, het systeem had je in de steek gelaten en nog steeds zet je je in om het ecosysteem hier te versterken?

“Ik denk niet dat het systeem me in de steek heeft gelaten. Innovatie is een ontdekkingstocht. De overheid, onze aandeelhouders, de distributeurs, iedereen heeft de beste intenties gehad. Ik heb ook veel steun ervaren via het innovatiekrediet van RVO. Ik ben juist ongelooflijk dankbaar voor al die hulp. We hadden dit alles niet kunnen bereiken zonder.”

“Wat onze case laat zien is dat we het gat van de scale-ups nog niet goed hebben afgedekt. Dat betekent niet dat alles wat we voor startups doen bijvoorbeeld, verkeerd is. We hebben World Startup Factory, CIC, we hebben YES!Delft, veel incubators, de Amsterdam Campus, Brainport Eindhoven, InnovationQuarter, Innovatiekrediet. In de R&D-fase van bedrijven doen we het erg goed als land, zou ik zeggen. We moeten voor scale-ups gewoon leren van onze ervaringen. Daar help ik heel graag bij. Ik werk nu samen met de Economic Board om het financieringssysteem voor energie-investeringen te verbeteren.”

Waarom is het eigenlijk zo leuk om te ondernemen?

“Als je iets maakt en je brengt het naar de ontvanger, dan zie je hoe jouw innovatie een leven verbetert. Dat is alles waard.” Ze verzinkt even in gedachten. “Als ik zie hoeveel effort niet alleen ik, maar vooral mijn fantastische team erin heeft gestoken… Dat kan me nog steeds ontroeren. We hebben er weekenden, nachten ingestoken. Zelfs op de donkerste momenten, zelfs als ze niet wisten of ze hun salaris zouden ontvangen aan het eind van de maand, toch bleven ze met volle inzet hun werk doen.”

“Dus weet je, het maakt niet uit dat wij als bedrijf nu niet zijn geslaagd. Zelfs als een ander bedrijf de innovatie weer oppakt en ervoor zorgt dat mensen met Parkinson weer kunnen lopen, dan zijn onze ervaringen het waard geweest.”

Wat me raakt in je antwoorden is dat je, ondanks dat je gekwetst wordt, niet verbitterd raakt of afstand neemt. Je blijft steeds in contact. Met Nederland, met je team, met LEA…

“Ja, maar hoe verbeter je anders dingen? Wat bereik je als je loslaat? Als iedereen nou z’n handen van ons had afgetrokken had, dan was het een ander verhaal geweest. Maar dit land heeft ons enorm geholpen bij onze innovatie. Iedereen was betrokken, van overheid tot journalist tot zorginstelling.”

“Als iedereen met een gebroken hart het land uitvlucht of wegrent, dan verschuiven we het probleem naar de volgende innovatie. Wij zijn niet de enigen met dit probleem. Hopelijk komen er nog honderdduizenden prachtige innovaties die de wereld gaan veranderen. Laten we het hen zo makkelijk mogelijk maken. Vandaag heb je je kans. Pak hem.”